Scriptie nakijken – 3 tips voor je inhoud: discussie

Niet alle scripties hebben het tegenwoordig, maar de meeste bevatten een discussiehoofdstuk. Dit is meestal het hoofdstuk dat als allerlaatste geschreven wordt en als laatste wordt toegevoegd aan de scriptie. Eigenlijk staat het ook los van de rest van de scriptie: want waar je eerst een verslaglegging schreef die zo objectief mogelijk moest zijn, ben je nu bezig met het subjectief beoordelen van het onderzoek, de fouten die er eventueel in zaten en vooral ook je eigen rol. Als je jouw scriptie laat nakijken zal een scriptiecorrector ook altijd bekijken of er een logisch verloop in je discussiehoofdstuk zit. Hier lees je meer over drie zaken die je kunt verwerken in je discussiehoofdstuk om te zorgen dat je demonstreert dat je kritisch kunt denken over wetenschappelijk onderzoek en jouw onderzoek in het bijzonder.

Tip 1: reflecteer op subjectiviteit en betrouwbaarheid

Het is dus de bedoeling dat je aangeeft aan je lezer waar jij zelf vindt en denkt dat de fouten in je onderzoek zaten. Welke zaken zijn achteraf gezien anders gelopen? Waar had je beter moeten nadenken alvorens je aan het onderzoek begon? Ga bijvoorbeeld eens na welke zaken de objectiviteit en betrouwbaarheid van je onderzoek (negatief) beïnvloed hebben. Je kunt hier bijvoorbeeld denken aan zaken die praktisch anders liepen tijdens het afnemen van je interviews. Misschien was er wel in de achtergrond een ander persoon aanwezig omdat jullie geen ruimte voor jullie tweeën konden vinden. Dit kan er wellicht toe geleid hebben dat één van je interviewrespondenten sociaal wenselijke antwoorden heeft gegeven. Een scriptiebegeleider die namens een professioneel scriptiebureau scriptiebegeleiding geeft, kan ook helpen bij het ontdekken van subjectiviteitsfoutjes in je onderzoek achteraf.

Tip 2: reflecteer op validiteit en onderzoeksresultaten

Het is ook altijd belangrijk dat je nog eens goed naar je onderzoeksresultaten kijkt en bekijkt of die eigenlijk wel representatief en valide zijn. Hebben je enquêtes achteraf gezien wel genoeg resultaten opgeleverd? Heb je genoeg respons gehad om daadwerkelijk een conclusie te kunnen trekken? Als je 150 enquêtes hebt uitgestuurd, maar vervolgens maar 10 ingevulde exemplaren hebt ontvangen, is er een probleem met je onderzoeksgroep. Zeker als je onderzoek per se de mening van alle 150 respondenten nodig heeft. De meeste onderzoeken hebben een dergelijke fout. Het is namelijk in de praktijk zeer moeilijk om genoeg reacties te krijgen van relevante mensen. We zien dit dus heel vaak in scripties. Ook de scriptiecorrectors zullen, als zij jouw scriptie nakijken, beamen dat dit niets is om je zorgen over te maken. Schoolbeoordelaars zijn het inmiddels ook gewend.

Tip 3: reflecteer op je eigen invloed als onderzoeker

Een teken van een sterke en serieuze onderzoeker is te vinden in de reflectie op zijn/haar eigen rol in het onderzoek. Ben je overal daadwerkelijk secuur geweest? Heb je tijdens de interviews gezorgd dat je zo objectief mogelijk de vragen stelde en zo onderzoekend mogelijk te werk ging? Was je echt alleen aan het observeren? Als je als onderzoeker kunt benoemen waar de subjectieve invloed van jouw eigen bijdrage zit, ben je goed bezig. Het is overigens niet te voorkomen dat ergens subjectieve invloed aanwezig is.